9 november 1940 (zaterdag)

Het wantrouwen tegen de Duitse berichten gaat zover, dat men niet gelooft aan de ontzettende aardbeving 9 Nov., die Roemenië heeft geteisterd: dat zijn Engelse vliegers vanuit Egypte geweest.

Romantisch zijn de verzinsels, die de ronde doen van stoutmoedige Engelsen en Hollandse spionnen, die contact met Engeland bewerken, jongemannen in Nederland met vliegtuigen en duikboten afhalen (in Hoevelaken is een geregelde nachtdienst; de rijksweg is startbaan; de boeren spreiden witte lakens op hun erven als richtpunten.

In Rotterdam duiken op de Maas tussen de lichters duikboten op die passagiers afzetten en opnemen! Er zijn geregelde postbestellingen, die brieven, alleen van nummers voorzien door heel Nederland bezorgen).

Op de Barchmann - Wuytierslaan waren enige weken 4 „Duitse” officieren ingekwartierd. Plotseling waren ze verdwenen; denzelfden dag ontvingen de kwartiergevers een bloemstuk met een vriendelijk dank-woord in ’t Engels! Die afhaaldienst schijnt echter buitengewoon geheimzinnig te werken.

Een officier van den opbouwdienst, dien ik zeer goed ken (Leo van Loon), zegt: als die bestond, zouden 3 mij bekende gewezen Nederl. officieren zeker niet vergeefs maandenlang pogingen moeten doen om naar Engeland te ontsnappen. Maar ja, ’t geloof van deze Anglomanen is niet te schokken.

Hoe meer Duitsland zijn doel nadert, hoe meer vertrouwen zij krijgen. Dat Roemenië de Duitse zijde heeft gekozen, is van geen betekenis. Dat Italië Griekenland binnenrukt vinden zij fijn: die bluffers zullen daar een toontje lager leren zingen, en dan zal men de kracht van As naar waarde kunnen schatten!

In Nederland gaat het den verkeerden kant. De Unie ontwikkelt geen kracht bij gebrek van een positief program. De N.S.B. en de Verdinaso zijn samengesmolten tot een groep, die wat gaat betekenen. Zij mogen in groepen beneden 100 man in uniform op straat demonstreren.