3 Februari ´41. Gisterenavond bij Dr. Polak. Greet vertelde de historie van ’t Baarns Lyceum, zoals zij ’t van rector Vorderhake had gehoord: geen lijk, alleen opschriften door binnendringers aangebracht, zoveel en zo solide, dat er dagen met ’t overschilderen gemoeid waren.
De opschriften waren zo beledigend voor den Führer, dat de Baarnse politie er de Duitse in gemengd had: deze had speurhonden gebruikt om (zonder resultaat) de daders te achterhalen; die scherpe maatregelen hadden, (gevoegd bij ’t sluiten der school en ’t wegzenden der leerlingen) tot al die dwaze praatjes aanleiding gegeven.
Vertelt men nu de ware toedracht aan de sensatie - berichtgevers dan lachen zij medelijdend en zeggen: ’t Is mogelijk, maar het zal U dan toch zeker bekend zijn, dat in Den Haag de NSB-ers en de Duitsers met bosjes „er aan” gaan.
Ik heb mij aangesloten bij een groep VanderLak - Insinger - Deelen - Hartong - Driebergen, die studiegroepen gevormd heeft om mensen van dezelfde ambts-, bedrijfs- en belangstellings-richting samen te brengen tot ’t bereiken van meer tastbare resultaten.
De spanning stijgt weer. Men is er van overtuigd, dat begin Maart de grote aanval op Engeland zal komen en dat daarmee Duitslands lot bezegeld zal zijn. N.S.B.- ers zouden al maatregelen treffen voor een snelle vlucht.
